Unha babuxa é unha chuvia moi miúda e pouco intensa.

O poñela neste dicionario fluvial ten un sentido claro, eu diría dous sentidos. Un,  que se  sepa que a chuvia é moi importante a hora de falar dos ríos; dende todos os puntos de vista: o río medra, as fontes non secan, o río límpiase; e por útltimo a hora da pesca da troita por exemplo según o tipo de chuvia é positiva ou non. Por exemplo unha chuvia a chuzos ou a cachón evidentemente é nefasta para a pesca.

As mellores chuvias, para a pesca da troita, son a babuxa, o froallo, a Loaira e as treboadas;  pero estas  despois de producirse a chuvia; as troitas, moitas veces, vólvense tolas por comer e entran os enganos moi ben, despois dunha treboada e a súa descarga de chuvia.

O segundo sentido que ten  ou teño para poñer estas palabras é demostrar,  unha vez máis,  que o galego é único e debemos conservalo,  estudialo e usalo. A súa riqueza é incrible...

No que sigue hai 42 formas distintas de explicar como chove en Galicia. E hai algunhas máis...

 

Explicarei un pouquiño esto, axudado polo dibuxo, por certo moi ben feito.

O autor é Alberto Guitián ó que felicito. A supervisión lingüística é de Elvira Fidalgo da USC. Logo houbo engadidos do que escribe...

O poster está editado por Cucuducho.

 

 

Babuxa: é unha chuvia moi miúda e pouco intensa. Tamén se chama babuña, babuza, barruñeira, calabobos, zarzallo e orballiscada entre outros nomes.

 

 

 

Froallo: é unha chuvia moi miúda que cae lentamentamente e alterna con momentos de sol. É a chuvia mellor para ver o arco da vella ou arco iris. É moi boa tamén para practicar a pesca da troita, dependendo de que o vento non sexa forte, e non sexa do norte. O vento sur ideal. (Estou pensando na pesca da troita en Galicia). Tamén se chama Mexadeira e Breca entre outros nomes.

 

 

 

Loaira: é un pequeno espacio de sol entre dúas chuvieiras. É unha situación especial que se da moitas veces. Tamén nos ríos é unha situación beneficiosa para a pesca da troita, o mismo có froallo do dibuxo anterior, sempre que non teñamos vento do norte. Tamén se chama caldelo, raeira, raiola entre outros nomes.

A ideia deste texto e concretamente esta palabra foi suministrada por María Loaira, unha nena para o que escribe e á que lle dou as grazas.

 

 

 

Orballo: chuvia miúda e persistente, un pouquiño máis que a babuxa. Ten moitos máis nomes como poalla, chuviña, zarzallo, mocalleira, patiñeira...

 

 

 

Bátega: é unha chuvia repentina, moi intensa e de curta duración. Tamén se chama arroiada, bategada, balloada, chaparrada e chubieira entre outros nomes.

 

 

 

Barrufa: é unha chuvia miúda e pouco intensa. Tamén se chama barbaña, barbuña, barbuza e barrallo entre outros nomes.

 

 

 

 

Treboada: é unha chuvia intensa e súbita que pode ir acompañada de vento forte e que adoita ter pouca duración. Ten máis nomes como torboada, torbón e trebón entre outros. Normalmente despois de unha treboada, e si non choveu moito,  é un momento excelente para pescar troitas nos ríos galegos.

 

 

 

 

Chuzo: é unha chuvia con moita intensidade. Fálase de "chover a chuzos" ou "caeren chuzos". Tamén "caer auga a chuzos"  ou "chover chuzos de punta".

 

 

 

 

Cebrisca: é unha chuvia que vai acompañada de neve miúda e normalmente de vento forte. Tamén se chama saraibada forte.

 

 

 

 

A Cachón: é unha chuvia con moitísima máis intensidade. Ou sexa chuvia a chuzos,  pero moito máis grosa.

 

Nota: agradecer á miña filla María Lorenzo que me fixo chegar o dibuxo que figura nesta ficha. Unha curiosidade para mín e para ela.

Ela tamén ve a gran riqueza do noso idioma.

Un bico.

  

Saír.