A fotografía está sacada do libro
citado, " As barcas e os barcos de pasaxe da provincia de
Ourense no antiguo réximen" de Olga Gallego Domínguez.
Na foto a Barca de Barbantes saíndo do porto de Feá.
A fotografía está sacada do libro
citado, " As barcas e os barcos de pasaxe da provincia de
Ourense no antiguo réximen" de Olga Gallego Domínguez.
Na foto a Barca de Barbantes saíndo do porto de Feá.
A fotografía está sacada dunha exposición
de fotografías que se fixo en Ourense en decembro de 2016, nelas
aparece esta barca en Barbantes e que cruzaba o río Miño, por
certo con bastante carga.
As fotografías eran do Conde Sta María del
Villar, fotógrafo que a mediados do século XX paseu toda España
e por suposto Galicia.
A fotografía está sacada do libro
citado, " As barcas e os barcos de pasaxe da provincia de
Ourense no antiguo réximen" de Olga Gallego Domínguez.
Na foto a Botadura dunha barca nova no porto de Feá.
Nunha barca parecida cruzaba eu o río Miño, cando era
cativo, dende o regato de Barra a zona de Melias ( a festa).
Na fotografía vese unha barca pasando o
río Miño en Ribadavia. A fotografía ten pouca calidade e ademais
o día estaba moi mal, observar que a xente leva paraugas, pero é
curiosa. A fotografía está sacada do Blog do meu amigo Julio
Freijido "Maquians".
A Barca de Ribadavia. Na fotografía
de (M.A.P.O) aparecen Rubén Garcia Álvarez e Xesús Mª Ferro
Delgado.
Conxunto de barcas no río Miño, na
desembocadura do río Avia. Descoñezo o autor da fotografía
sacada do blog do meu amigo Julio Freijido. "Maquians".
Por suposto que o término de barca é moito más
amplio que o visto arriba, ver por exemplo o artigo "As embarcacións
fluviais do legado patrimonial a novos usos en activación" de
Xosé Manuel Vázquez Rodríguez,
publicado no nº 2 da revista "Ardentía";
onde fala de que hai ata dez tipoloxías básicas de embarcacións nos
ríos galegos, que superan a quincena si se consideran as variantes
locais.
O barco era básico non so para pescar tamén
para pasar xente dunha a outra beira, gando, para moverse nas crecidas,
etc.
Dende o barco de dornas, os batuxos, a barca do
Sil, as gamelas, a barca de Chantada, a barca do Ulla, as lanchas , as
batelas, os caíques, os carochos, o anguleiro ou barco do Miño, a barca
do Landro, a barca da Lagoa de Antela, as barcas de pasaxe, as barcazas
do Miño ata chegar as barcas de ocio e de lecer, todo un mundo.
Algúns exemplos:
Barco das dornas.
Este barco consta de dous cascos,
flotadores construidos a partir de troncos de madeira
escavados e que se chaman dornas, sobre elles asentase
unha plataforma construida con tablas.
Houbo destos barcos dende Belesar
ata A Guarda.
Imaxen e texto sacada deste link
http://www.concellodechantada.org/spa/cultura_barcas.htm
Barca da pousa:
Son barcas utilizadas na Ribeira Sacra
e que se utilizan para pasar os culeiros dende a finca a
bodega.
Fotografías sacadas da ficha que ten Adela
Leiro e Mon Daporta do río Miño; por certo unha xoia.
Enhoraboa.
A misma barca con pousa pero cos culeiros.
A barca anterior pasando os culeiros cheo
de Uva na vendimia. Simplemente aproveitaban para pasar da
finca a zona da bodega para pisar as uvas.
A Lancha de Ourense, unha barca especial que inda lembro no río
Miño tanto na Ponte Vella como sobre todo para pasar o río e
pescar pola zona de Reza.
A fotografía é de Xosé Manuel Vázquez e
está publicada na revista Ardentía de Cambados (Pontevedra), no
nº 2.
A fotografía é do Arquivo Visual Ourensán
e nela vense dúas barcas típicas de Ourense que se utilizaban
para pasar xente e tamén para pescar.
Tíñan como curioso a barandilla de madeira
que servía para acomodar mellor a xente que iba na barca.. Non
tiñan quilla, para permitir a carga e descarga.
Chalana
era o nome que recibían estas embarcacións pequenas, a remos e
que por diante eran triangulares e por tras rectangulares. En
ourense sempre estaban onde desemboca o río Barbaña no Miño..
As gamelas son
embarcacións pequenas de fondo plano e coa proa e a popa
achatadas.
Úsanse na pesca de baixura e tamén como barcas auxiliares.
A tipoloxía desta barca aparece na foz do río Miño (Pola Guarda
e Caminha). Presenta a proa e a popa levantada.
Esta a
Barca da
Lagoa de Antela.
A fotografía é de Xose Manuel Vázquez.
A dianteira é estreita e aguzada, motivada
según dí Xose Manuel Vázquez pola facilidade para desprazarse
entre os xuncos da Lagoa, do mesmo xeito que a dianteira obtusa
do primeiro tramo do Miño facilita o remonte dos caneiros...
Esta é o
batuxo, barca a que fai
referencia a fotografía anterior, de frente redondeado e axeitado para acceder
ós caneiros.
Batuxo
no Porto de Santa Isabel.
Sobre o batuxos hai un traballo
sensacional titulado "Facéndolle as beiras ó Miño" da
Asociaciación Cultural Maria Castaña e publicado na revista
Ardentía no número 2, revista que se edita en Cambados
(Pontevedra".
Batuxo.
Ver outros
batuxos.
A fotografía desta
batela
é de Jorge Marcoa.
Estos barcos servían no río Miño tanto
como transporte de persoa e tamén para facer contrabando.
Un pouco máis complexas pero parecidas
tamén se usaban na pesca e recibían o nome de
caíques.
Barco de pesca, fotografía de Eliseo Alonso ,
sacada do libro "Pescadores del río Miño".
Estos son os
carochos de
Portugal e por suposto de España, barcos moi esbeltos.
Tamén se chaman
anguleiros
ou barco do Miño.
Barco de pesca, fotografía de Eliseo Alonso ,
sacada do libro "Pescadores del río Miño".
Maqueta do Mestre Carrelo dun
carocho un barco que admitía vela como se
pode ver na maqueta. É un barco do Miño e de ambas partes, en
España tamén se chama anguleiro.
Dibujo sacado del libro "Algunhas notas sobre o barco
"Carocho" e a pesca do sável no río Minho. Castro guerreiro
2005.
É un barco bastante grande sobre 6,5
metros.
As súas características e peculiaridades
están na construción.
Ven un estudio dela na revista citada.
Dibuxo dunha barca típico do río Miño coas
súas pezas e nomes como: as cavernas, o
canizo dos pes,
a
remadeira ou cantadoira. a Ichama
ou chulete, a
sela, a cuaña,
o paneiro, a tosta,
o espiñazo, os bordos, etc.
Faltan os remos
, xa que estos barcas navegaban a remos, sempre sentados os
remeiros en sentido contrario a marcha o remo de adiante é o
que marca e o de atrás a seguir o ritmo e obedecer as ordes: rema,
levanta, calza, rema pa tras, etc.
Toda a montaxe corría a cargo dos
carpinteiros, por suposto con ferramenta especial como a anxola
e con operacións básicas como o embreado para que non
entre a auga e que se fai con resina de pino o breu e con
alquitrán ou pixe. Esto vai todo derretido nun pote e
aplicado á barca. Logo as veces faixe o pintado.
Saír
o dicionario.
Saír
ó río Miño