Salmo salar. Salmón. (Salmón Atlántico).

Fotografías de salmóns pescados polos meus amigos.

Salmón pescado polo meu amigo Hilario no ano 2006, o 17 de mayo. Foi o seu primeiro salmón...virán moitos máis. Penso que me dixo que fora no río Narcea, no couto de Carbajal,  e sei tamén que repetiu no 2007 e no 2008. ¿Que foi o que sintiu cando pescou este primeiro salmón na súa vida?

Salmón collido polo meu antiguo alumno e amigo  Amando Canitrot, de Ribadavia,  no río Miño en Frieira. Conta que botou trinta minutos para sacalo do río, que foi unha loita marabillosa. Non me estrana 7,125 kg tiran moito...

30 de maio do 2007. Río Narcea.

Este foi o do 2008, pescado a cebo natural no río Eo. 14 de Junio do 2008 en A Pontenova. Dice Hilario que este foi o salmón que máis disfrutou...será porque o colleu en Galicia...

-------------------------------------------------------------------

4º Salmón pescado por Hilario (11/06/2011. Río Cares. Asturias):

Río Cares 11/07/2011. Hilario ven impresionado da limpeza do río, da súa vida marabillosa e fai comparativas do que poderíamos ter en Ourense e en Galicia  co río Miño,  por exemplo.

Salmón pescado no río Cares, por Hilario 11/06/2011.  Pesou 5,05 Kg. Cebo natural (quisquilla); tempo de disfrute e traballo para sacalo do río 45 m.  Couto de Niserias.

Xustamente nesta zona pescou o salmón. Unha vez que entrou o salmón o cebo, tuvo que pasar  o río e ir río  abaixo  ata máis ou menos 150 metros,  pola outra beira. Foi unha loita marabillosa que non olvidará nunca.

Hilario xa có salmón na súa casa.  Sensacional exemplar.

Precinto que levaba o salmón na cola. Este ano Asturias está batindo records. Ver este link cos salmón pescados o día 11/06/2011 en Asturias.

Que marabilla de Salmón. Por certo era unha femia,  a pesares da mandíbula inferior un pouco apuntada.

O río Cares, impresionante, da gusto ver esas coios limpos e esa auga verde, e eses salmóns. Tamén ten reos abondosos e por suposto troitas. ¡Que envexa!.

Por certo no link,  indicado anteriormente,  aparece un pequeno artigo de Hilario que me interesa reproducir nesta web en defensa dos ríos galegos e da nosa natureza, xa que estou completamente de acordo coa súa idea; ademais,  agradezo as súas palabras. Este é o texto.

 

  Saír.

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

Texto sacado da web da "Real Asociación Asturiana de Pesca Fluvial".

(Texto enviado por Hilario a la web anterior, en defensa del gran río Miño, hoy defenestrado)

Por su importancia copio integramente el texto que Hilario envió a la web indicada...

----------------------------

Nombre y apellidos: .Hilario .Benigni León.

Mensaje: Estimados señores, primeramente quería agradecerles su labor informativa diaria, la cual es encomiable. Le deseo larga vida a esta magnífica sociedad. Llevo tiempo con la intención de escribirles y quería decirles lo siguiente: soy un ribereño del Río Miño, concretamente de Ourense ciudad. Me dá mucha rabia ver cómo día a día nos tiramos de los pelos por si estamos haciendo lo correcto con la pesca del Salmón. Hoy con 36 años de edad lloro pensando que nunca podré pescar en mi ciudad, en lo que me queda de vida,  un Salmón en el que fue el mejor Río de España y uno de los mejores de Europa para la pesca de esta especie. Sí señores, como disfrutaríamos todos: Gallegos, Asturianos, Cántabros…”Españoles y Europeos” si la eléctrica Unión Fenosa no nos hubiese desgraciado este gran Río, si hubiese respetado la vida que tenía. Ellos sí que han matado un bien muy valioso y por su culpa hoy es un bien escaso, nadie se ha arrepentido y se ha hecho muy poco o nada para remediarlo. Claro que esto también ha pasado con muchos otros ríos, desgraciadamente, y que actualmente no nos queda otro remedio que tomar medidas restrictivas contra nosotros mismos, los pescadores. Pero no me dirán ustedes que no es muy triste pensar que los arrepentidos en el futuro seremos los pobres pescadores de río de la posible extinción del Salmón Atlántico. A mí, aún pescando hoy con muerte,  me va a quedar la conciencia muy tranquila pero el alma rota, de pensar en qué desgraciada época me ha tocado vivir en lo que a la pesca se refiere. “Malditos” los desgraciados que han destrozado el hábitat de nuestro preciado pez.

Desde la primera palabra hasta la última, no podemos estar más de acuerdo con estas apreciaciones.

--------------------------------------------------

Texto sacado de este link "Real Asociación Asturiana de Pesca Fluvial".

Volver.