Gasterosteus aculeatus.

O espiñento. (Espinoso)

Foto Werner Nachtigall.

(Ata 12,5 cms. Normal 6 cms. É moi pequeniño)

É un peixe do máis curioso. Ten pouco valor comestible e pouco valor na pesca, pero témolo nos nosos ríos e a nosa obriga é respetalo e coidalo para que non desaparezca.

Na fotografía o macho (parte de abaixo laranxa)  e a femia.

O picón ou espiñento está en peligro de desaparición.

Características.     

 

salir.jpg (922 bytes) Sair                          

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

O espiñento : características

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

ESPINOSO.

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

DISTRIBUCIÓN EN GALICIA.

ESPIÑENTO

Non é nada abondoso en Galicia. Atopouse nos ríos Eume, Umia , Neira e Ladra.

Fonte: O libro " Inventario piscícola dos ríos galegos". Xunta de Galicia 1997.

Según a Sociedade Galega de Historia natural, atópase preferentemente  nos ríos Miño e Sil, tamén no Limia e desembocaduras do Ulla-Sar e Umia.

Recentemente falan do espiñento nun afluente do Avia, no río Cardelle.

Subir.

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

Nome científico:

Gasterosteus aculeatus. Linnaeus, 1758

 

Clasificación:

Reino: animalia

Filo: Chordata

Clase: Actinopterygii

Orden: Gasterosteiformes

Familia: Gasterosteidae

Xenero: Gasterosteus

Especie. Gasterosteus aculeatus

 

 

Ir a características

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

Nome galego:

Espinosos do río Sar Na Coruña. A fotografía é de Martín Mayo.

O Espiñento , Picón.

 

 

Ir a características

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

Nome castelán:

Espinoso.

 

 

Ir a características

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

Dimensións:

O seu aspecto é exactamente o do dibuxo.

A súa lonxitude sobre 9 cms.

Habita as concas dos ríos pequenas e moi pequenas (fosas dos prados, canais), ben salobre ou ben de auga doce. Non é un peixe migratorio.

 

Ir a características

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

Identificación:

 

O seu aspecto é exactamente o do dibuxo, a súa lonxitude sobre 9 cms. 

As tres aletas espiñosas que leva no lombo penso que son definitivas a hora de identificar o espiñento.

Na época do desove presenta esa mancha naranxa típica, pero soio o macho.

 

Ir a características

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

Alimentación:

Alimentase a base de insectos, moscas das pedras, miñocas, ovos de peixes e alevíns.

 

Ir a características

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

Habitats:

Espinosos do río Sar Na Coruña. A fotografía é de Martín Mayo.

Habita as concas dos ríos pequenos e moi pequenos ( fosas dos prados, canais), ben salobre o ben de auga doce.

Actualmente en Galicia soio existe na parte baixa do río Miño, no Ulla , no Umia ( co encoro adeus) e no Eume.

 

 

Ir a características

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

Desove:

Cando están en celo teñen unha forma de actuar do máis característico, xa que defende o niño moítisimo pero sin chegar a morte, fan toda una serie de cousas para asustarse, danzas, sacar as espiñas, de todo. Por certo neste momento pónselle a barriga vermella; son incríbles.

 

Ver fotografías incribles do desove e a explicación de todo o proceso. 

Ir a características

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

Interés:

Espinosos do río Sar Na Coruña. A fotografía é de Martín Mayo.

O espiñoso non é moi corrente nos ríos de Galicia. É moi pequeniño e non ten valor nada máis que para os salmóns, as troitas que lles gustan moito. De feito utilízanse como cebo, para a troita e o salmón, o mismo que para o bacalao si se trata do espiñoso que vive no mar. 

 

Ir a características

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

Protección:

Ten pouco valor comestible e pouco valor na pesca. Pero témolo nos nosos ríos e a nosa obriga é respetalo e coidalo para que non desaparezca.

En peligro de desaparición.

 

 

Ir a características

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

Curiosidades:

As súas espiñas pican moítisimo e creíase que producían a malaria, antiguamente.

Na zona do río Limia , chámanlle picón, sobra decir o por que deste nome.

Este peixiño vese pouco en Galicia, como non sexa nun acuario, onde non se recomenda máis de dúas parellas. Realmente un pouco triste.

Estamos rematando con todo.

 

 

Ir a características

Subir.