Entre os seus inimigos atópasen: o lagarto ocelado , varias cobregas, a víbora fociñuda, os milanos, a xineta o zorro o xabarín e o lirón careto entre outros.
Escáncer cego. Culebrilla ciega.
Foto Pedro Pérez F.
Parece unha mioca, corpo anelado con escamas rectangulares, pero hai diferencias claras como son o que teña ollos e escamas. Aspecto ventriforme, sin extremidades, e ten o corpo, segmentado en anelos, cuberto de pequeñas escamas. Cabeza pequena puntiaguda pouco diferenciada do corpo. Ollos moi atrofiados e cola corta. Coloración normalmente grisácea ou marrón con tintes rosados. Partes inferiores algo más claras.
Atópase, en Galicia, únicamente nas localidades onde discurre o río Támega en Ourense. Concretamente na zona de Monterrey.
Saír.
Escancer cego: características.
Nome científico Nome galego Nome castelán Dimensións Identificación Habitats En Galicia Inimigos. Alimentación Curiosidades Reproducción Video-Youtube. Fotografías A. Rivero. Modificado 24/04/2012
Saír.
Nome científico:
Blanus cinereus, Vandelli 1797.
Taxonomía:
Reino: Animalia
Clase: Reptiles
Orden: Esquamata
Familia: Anphisbaenidae
Xénero: Blanus
Especie: Blanus cinereus
Nome galego:
Escáncer cego. Culebrilla cega. Serpeta, escouparón cego (este nome recollido na bisbarra de Monterrey por Xosé Ramón Reigada según datos sacados do sensacional blog "A fauna vertebrada de Ourense" do amigo Alberto Rivero Saeta.).
Foto Pedro Pérez F.
Nome Castelán: Foto Human Mark S.L.
Culebrilla ciega. Serpeta.
Dimensións:
Foto Pedro Pérez F. Vese moito mellor.
Ata 28 cm de lonxitude total; pero normalmente no sobrepasa os 20 cm. As femias son máis pequenas.
Identificación:
Realmente parece unha mioca, pero visto máis polo mído é moi distinta.
Foto Pedro Pérez F. Vese moito mellor.
Ata 28 cm de lonxitude total; pero normalmente no sobrepasa os 20 cm.
Fotografía Pedro Péz F. Sacada deste link
Aspecto ventriforme, sin extremidades, e ten o corpo, segmentado en anelos, cuberto de pequeñas escamas cuadrangulares.
Nesta fotografía da que descoñezo o autor vese perfectamente as escamas rectangulares.
Cabeza pequena puntiaguda pouco diferenciada do corpo. Ollos moi atrofiados e cola corta.
Nesta fotografía da que descoñezo o autor vese perfectamente a cabeza e os ollos, inda que prácticamente é cego.
Coloración normalmente grisácea ou marrón con tintes rosados. Partes inferiores algo más claras.
Fotografía Pedro Péz F. Sacada deste link
Costumes:
De costumes casi exclusivamente subterráneas; é raro velo na superficie, inda que pode saír ó atardecer ou pola noite.
Fotografía Pedro Péz F. Sacada deste link
Atopado normalmente baixo pedras e troncos, onde se alimenta de miriápodos, gusanos, arácnidos e, sobre todo, de formigas , así como de gran cantidade de larvas de todo tipo de insectos.Ten dentes.
Gusta dos pinares arenosos, entre outros.
Habitats:
Fotografía Pedro Péz F. Sacada deste link
A súa actividade é preferentemente polo día, a súa termorregulación vaina buscando en lugares coa temperatura adecuada debaixo das pedras. Normalmente ocupa terreos arenosos, orientados o Sur e con certa humedade.
Reproducción:
As costumes reproductoras desta especie son moi pouco coñecidas, tense comprobado que entre a primaveira e o mes de xuño, as femias, poñen un soio ovo que é moi longo, ten 27 x 5 mm, debaixo das pedras.
Agora sábese que o ciclo non é anual que é bianual e incluso en ocasións trianual.
En Galicia :
Atópase, según un traballo firmado por C.M.A. na revista Auria de maio do 2001 únicamente preto do río Támega na zona de Laza e Verín. Ver o mapa.
Curiosamente soio existe, dentro de Galicia en Ourense. É polo tanto xenuino de ourense.
Curiosidades:
Fotografía Pedro Péz F. Sacada deste link
A súa actividade é preferentemente polo día, a súa termorregulación vaina buscando en lugares coa temperatura adecuada debaixo das pedras. Normalmente ocupa terreos areosos, orientados o Sur e con certa humedade.
Inimigos:
Entre os seus inimigos atópasen: o lagarto ocelado , varias cobregas, a víbora fociñuda, os milanos, a xineta o zorro o xabarín e o lirón careto entre outros.
FOTOGRAFÍAS DE ALBERTO RIVERO.
Sensacional fotografía copiada del blog de Alberto Rivero. La fotogrtafía está sacada na comarca de Monterrey en Verín (Ourense)
Na fotografía vese perfectamente un dos ollos. O escancer é prácticamente cego.
Descoñezo o autor do video, por certo ben grabado e que permite ver como morde e logo como busca lugares para esconderse.
Saír.