Anguis fragilis.

Escáncer común. (Lución).   

Fotografía de Pedro Galán.

Parece unha cobra pero realmente é un lagarto que perdeu as extremidades.  Pode chegar a medir medio metro.

Vese nos lugares húmidos e sombríos, cunha vexetación abundante. Vese tamén preto dos ríos.

Alimentase de insectos, arañas, lesmas, come tamén crías de lagartixas.

En Ourense foi atopado preto do río Barbantiño.

Moi pacífico non morde inda que se intente coller.

Ver características.

 

salir.jpg (922 bytes) Saír.                                 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

Características do escancer común ou liscante.

Nome científico Nome galego Nome castelán
     
Dimensións Identificación Habitats
     
Distribución Galicia Alimentación Reproducción
     
Ameazas Curiosidades: hibernación

 

salir.jpg (922 bytes) Saír.         

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

Nome centífico:

Nome científico

Anguis fragilis. Linnaeus 1758.

Taxonomía:

Reino: Animalia

Clase: Reptiles

Orden: Esquamata

Familia: anguidae

Xénero: Anguis

Especie: Anguis fragilis

 

Ir a características

 

 

 

 

 

 

 

 

 

Nome galego:

Nome galego:

Escáncer común. Liscante.

 

 

Ir a características

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

Nome Castelán:

Nome castelán:

Lución. Serpiente de cristal.

 

 

Ir a características

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

Dimensións:

Dimensións:

Pode medir ata 50 cms. inda que o normal é que no pase de 35 cms.

Ir a características

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

Identificación: 

Identificación

Ata 50 cm de lonxitude total; pero normalmente no sobrepasa os 35 cm. Aspecto ventriforme, sin extremidades, e ten o corpo parecido as culebras, cuberto de pequeñas escamas.

O seu parecido, en canto a cabeza, coas lagartixas é bastante grande.

A ausencia de patas é definitiva en canto a súa comparativa coas culebras e as lagartixas.

Non é polo tanto un ofidio sinón que se trata dun saurio ápodo.  Lóxicamente confúndese de forma fácil coas serpentes ou cóbregas.

 

 

Ir a características

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

Habitat:

Habitats:

Ocupa zonas polo xeral cun índice medio elevado de humedade ambiental, dende prados encharcados a pradeiras montanas, pastos, claros de bosque, zonas de matorral, setos, etc.; o seu  hábitat máis típicos son os bosques caducifolios e mixtos dentro do dominio do robledal , inda que tamén aparece en pinares húmedos vese moito pretos dos ríos e regatos  galegos.

 

 

Ir a características

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

Alimentación do escáncer:

Alimentación:

A súa alimentación é a base de miriápodos, gusanos, arácnidos e, sobre todo, de formigas , así como de gran cantidade de larvas de todo tipo de insectos. 

 

Ir a características

 

 

 

 

 

 

 

 

 

Hibernación:

Hibernación:

Hiberna durante os meses de octubro e abril. Ou sexa escóndese nun lugar apropiado e vive durante eses meses cun sono bastante profundo e simplemente vivindo das reservas acumuladas durante os demais meses.

 

Ir a características

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

Reproducción:

Reproducción:

Cando remata a súa hibernación aparease, logo a nai tenos dentro entre 90 e 100 dias. O remate destes días nacen os pequenos escánceres.

Trátase dunha especie ovovivípera, ou sexa pare as crías xa completamente formadas. Os partos teñen lugar entre xuño e setembro, despois de ter entre dos a tres meses de xestación.

 

Ir a características

 

 

 

 

 

 

 

 

 

Ameazas:

Ameazas:

Esta considerado como de interés especial.

Non aparece no libro roxo de especies ameazadas.

Considérase que as súas ameazas son os atropellos e os pesticídas, a desaparición de bosques e prados húmidos, eu engadiría tamén  os incendios.

 

 

Ir a características

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

En Galicia :

En Galicia

Atópase en toda Galicia pero preferentemente nas provincias da Coruña, Lugo e Pontevedra.

Hai citas na illa Coelleira en Lugo; en San Vicente, Sisarga grande e Sávaro na Coruña e nas illas de Cortegada, Ons e Cies en pontevedra.

 

 

É máis escasa nas zonas máis secas.

Ir a características