Dende logo é unha das plantas máis comúns, nos prados, que hai a beira dos ríos, sempre en zonas húmidas. As veces converte, no verán, todo o prado en amarelo.
É común en lameiros húmidos de moita auga.
Precioso. ¡Ollo¡, é tóxica para o ganado.
Ver características e dibuxos.
Talos rastreiros, que botan raíces polos nudos.De 20-60 cm. As follas da base lobuladas, con lóbulos trisegmentados, e lóbulo medio peciolado. Flores amarelas brilantes, 2 a 3 cm. de diámetro.
Carpelos aplastados con pico curbado e reunidos en cabeza globosa. Pedúnculos florais estriados. Moi variable. Dase moi ven en prados húmidos e bosques umbríos. Chámase Botón de Ouro, por algo...
Ten moitos nomes en galego: botón de ouro, bugallón, herba belida, herba de ouro, herba de pata de lobo, herba de lobo, patelo, pé de gato, pé de lobo, pé de puldriño e punta loba.
Casi nada.
Esto demostra que é unha planta moi popular.
Os nomes máis usados son os de botón de ouro e patelo.A flor está claro que ten cinco pétalos e tamén cinco sepalos.
Frolece a primeiros do verán.
A herba non é boa para o gando.
O texto é de Mariano Garcia Rollán, copiado o pe da letra do seu libro "Claves de Flora de España".
O dibuxo está sacado dunha dirección de internet que figura na bibliografía como sensacional. Realmente son sensacionais
Saír.
Saír.