Pentaglottis sempervirens.

Lingua de Boi.  (L. de buey)

Este planta  distínguese polas flores azuis e blancas no medio, o tallo e as follas pelosas e grandes.

Vese preto dos ríos, en lugares húmedos, frescos e con sombra.

A fotografía está feita en Ourense, en Reza, na "ruta do colesterol" e que as autoridades ourensáns chaman a "Ruta das ninfas" , un lugar precioso a carón do río Miño.

Ver características.

salir.jpg (922 bytes) Saír.           

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

Pentaglottis sempervirens (L). 

Lingua de Boi

O nome de lingua de boi é pola forma das follas e os peliños ásperos que ten...

 

Áspera, de 30-100 cms. Follas basais de 10-40 cm., máis ou menos ovais, puntiagudas, con largo pecíolo; as superiores dentadas. Cimas densas. Flores azuis con centro blanco; cáliz de 2,5 - 5 mm. na flor e unhos 8 mm. no froito.

Tubo da corola de 4-6 mm. e limbo de 8-10 mm. de diámetro azul vivo.

 

 Froitos  de 1,5 a 2 mm. rugoso- reticulados, negruzcos. En bordes de camiños, lugares húmedos e sombríos a carón dos ríos moitas veces.

En castelán chámase Lengua de Buey, consuelda, buglosa e lechuga de caballo.

En galego Lingoa de boi e tamén buglosa.

Na fotografía de Carmela Dávila vese perfectamente a forma da folla e como ten os tallos pelosos.

Detalle da flor, azul co centro blanco. Os pétalos da flor están soldados cun anel blanco no centro,

Fotografía do autor da www.

O texto está sacado do libro de Mariano García Rollán "Claves para la flora de España". Aparece tamén citada no libro "Guía de la flora del Parque Natural Baixa Limia Serra do Xurés" de Íñigo Pulgar.

Ver unha fotografía sensacional :

A sensacional fotografía é de Carmela Dávila. A fotografía está feita a carón do río Avia.

Por certo o nome de Anchura sempervirens é sinónimo de Pentaglottis sempervirens.

Saír.