Apio de cabalos. Maceron.
Herba moi abundante o pe dos ríos galegos, nos prados húmidos e nas beiras; tamén en terrapléns que van o río..
É bastante olorosa. Pode botar ata 1 metros de altura.
Bota unhas umbelas moi floridas, con flores amarelas. O final as flores póñese negras.
A fotografía está sacada en Allariz (Ourense), polo autor da web.
Chámase en galego apio dos cabalos e en castelán apio caballar, perejil macedónico e macerón.
Fotografía do autor da web.
É moi robusta e pode alcanzar máis dun metro de alto con follas grandes divididas en folíolos anchos e dentados de cor verde intenso.
Os froitos cando maduran vólvense negros.
Chámase en galego apio de cabalos.
Vive preto dos ríos e regatos e tamén en terraplens non moi lonxe da auga.
Florece na primavera.
Esta planta, a súa raíz, recóllese en algúns lugares. Seica é diurética.
En castelán recibe os nomes de apio caballar e perejil macedónico.
As follas son bastante grandes e teñen unha forma especial.Seica esta planta vive dous anos e da froito no segundo. Un froito moi pequeniño.O apio de cabalos no río Barbaña en Ourense.
Saír.
Saír.