Saltasebes. (Nuez negra).
As gabeadoras ou lianas adoitan ter talos fortes que lles permite subir e agarrarse as arbores.
Son abondosas nas beiras dos ríos galegos.
Entre estas plantas a da figura é a saltasebes.
Estas plantas buscan a luz encaramándose, realmente enrodélanxe, nas árbores, ata que o consiguen. Sempre no sentido das agullas do reloxo.
Ten un tubérculo grande negro e tóxico. O tallo de ata 4 metros estriado e retorcido.
O nome de saltasebes está claro, xa que esta planta salta sebes e valados. As follas teñen cinco lóbulos.
Frente o peciolo leva un gavilán revirado, como os das viñas. Pode verse nesta fotografía.
Flores entre 10 a 15 mm. levan cáliz e corola de cinco pétalos, as masculinas. As femininas levan un estilete curto.
Na fotografía pódese apreciar perfectamente os frutos do saltasebes que comenzan sendo verdes e rematan cun roxo vivo moi característico. Son baias de 5 mm.
Tamén se aprecia na fotografía o gavilán enrollado, parte de abaixo da fotografía no centro hai dous.
Ollo que esta pranta é velenosa, inda que se ten empregado como mediciña sobre todo contra o reuma.
Frolece na primavera e os froitos madurecen durante o verán.
En galego ten moitos nomes: saltasebes, nabo caíño, nabo deu.
En castelán chámanlle nuez negra, nueza, uva de lagarto, etc.
Saír
Saír.