É unha planta vivaz, trepadora de todo, igual sube por un carrizo que por unha ortiga.
Ten follas de tres a catro cms. en forma de escudo ou corazón e con dous lóbulos na base. As flores son en copas blancas como a neve, sin epicálice e non pasan de tres cms. As follas empréganse como astrinxente. Hai moitas en Ourense no paseo das ninfas.
Na fotografía do autor da www vese perfectamente as flores e as follas típicas. Tamén como a correola sube en zig-zag polo tronco dunha freixa. Curiosamente sempre en sentido contrario as agullas do reloxo, ou sexa en sentido negativo, matemáticamente falando... Fotografía a beira do río Lonia en Ourense.
A folla é moi característica. Fotografía do autor da www.
É unha planta vivaz, trepadora de todo, igual sube por un carrizo que por unha ortiga. Ten follas de tres a catro cms. en forma de escudo ou corazón e con dous lóbulos na base. As flores son en copas blancas como a neve, sin epicálice e non pasan de tres cms. Nesta fotografía vense as flores entre outras herbas.
As flores a xente chámalle campaniñas e con razón...
A correola ten as fores blancas pero tamén as pode ter a bandas rosas como a da fotografía.A planta en castelán chámase correhuela, en galego correola, corriola, capelo, corregola, etc.
Nesta fotografía vese perfectamente a flor, cóas cinco partes ben diferenciadas.Son flores solitarias, con moito peciolo.
A flor ten 5 sépalos non agudos.
O máis normal son as flores brancas e a forma da folla en escudo.Dase moito nos campos baldios, os bordes dos camiños e nos xardíns.
Florece entre maio e octubro.
Utilízase xunto con outras plantas para problemas de estómago e estreñemento.
Nesta fotografía de Grahan Day vense perfectamente a flores.
Outra fotografía. Observar que o enrodelamento faino en sentido negativo, ou sexa contrario as agullas do reloxo.
Esta fotografía está sacada no Parque Barbaña de Ourense.