Triturus helveticus.

Pintafontes palmado. (Tritón palmeado)

rionat72.jpg (24165 bytes)

De interés especial.

É moi parecido o tritón non palmado. Pero este si ten os pés traseiros palmados.  Ten unha cor amarela clara. Sobre 70 mm.

Aliméntase de insectos, miñocas e larvas de invertebrados. Vive en charcas preto de ríos e fontes.

En Ourense non é moi abondoso e falta en todo o macizo montañoso de Ourense: Trives, Cabeza de Manzaneda, etc.  Abonda nas costas da Coruña e Pontevedra.

Características.

 

salir.jpg (922 bytes) Saír                  

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

Pintafontes palmado. Caracerísticas

 

rionat72.jpg (24165 bytes)

Nome científico Nome galego Nome castelán
     
Identificación Habitat Alimentación
     
Reproducción Distribución en Galicia Interés
     
Protección Curiosidades Bibliografía

 

 

salir.jpg (922 bytes) Saír                              

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

Nome científico

Nome científico

Triturus helveticus   ( Razoumowsky 1789)

Nota: actualmente seica se chama Lissotriton helveticus según vexo nos estudios da Lista patrón actualizada da herpetrofauna española que se pode ver neste link. Por suposto tamén no libro citado na bibliografía e publicado por Moisés Asensi en Baía Edicións.

Taxonomía:

Reino: animalia

Clase: anfibios

Orden: caudata

Familia: salamandridae

Género: Lissotriton

Especie: Lissotriton helveticus

 

 

 

Ir a características

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

Nome galego

Nome galego:

Pintafontes palmado, Limpafontes palmado, Sabanduxa palmada.

 

 

Ir a características

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

Nome castelán

Nome castelán:

rionat72.jpg (24165 bytes)

Fotografía de P. Dubois.

Tritón palmeado. Lagartija de agua palmada.

 

 

Ir a características

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

Identificación:

Identificación:

É pequeno , sobre 6 a 8 cms. Castaño coas costas moteadas de negro.

Fotografía de R. Griffiths.

Son características dos machos unha gran crista, así como o filamento caudal e dende logo as membranas palmares nos pés traseiros. Observar na fotografía este detalle dos pés palmados traseiros.

Ver estes dibuxos para distinguir o Triturus marmoreus e o Trituros helveticus, en realidade a cor tamén é moi diferente, de tódolos xeitos o feito de ter os pés palmeados é definitivo:

 

Observar no dibuxo as patas traseiras non palmeadas. Este é o Triturus marmoreus.

Triton helveticus, tritón palmeado, observar as patas traseiras que si son palmeadas.

 

Ir a características

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

Alimentación:

Alimentación:

Todo tipo de insectos. Tamén ovos doutros trituros, etc.

 

Ir a características

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

Habitats:

Habitats:

Fotografía de C.A. Vaucher.

Prefere charcas grandes dos ríos, brañas e lagoas, evitando polo xeral pequenas masas de auga.

Seica non require augas extraordinariamente limpas, admite algunha turbidez.

 

 

Ir a características

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

Reproducción:

Reproducción:

Fotografía de Marc Carriére. Na auga.

O macho no momento de aparearse presenta este aspecto.

A reproducción empeza en febreiro ou abril. Postos  os ovos na auga, as larvas (cágados) rematarán o seu desenvolvemento polo verán.

Fotografía de Marc Carriére. Fora da auga.

 

Cágado de Ra Cágado de salamantiga.

Os cágados, que é como se chaman as larvas dos anfibios antes de convertirse en adultos,  non son fáciles de distinguir. O que realmente esté interesado en distinguilos recomendo o libro de Moisés Asensi "Guía de anfibios e réptiles de Galicia" publicado por Baia Edicións no 2006, entre outros. (Na fotografía é un cágado de Rana temporaria a esquerda e un cágado de salamántiga a dereita). Como norma xeral os cágados (o principio) que dan lugar os limpafontes e saramagantas teñen patas e os que dan lugar os sapos e ras non.

 

Vive entre 10 a 15 anos.

 

Ir a características

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

Interés:

Interés:

Moito como tódolos anfibios. Interés especial.

Por sorte é bastante abondoso en Galicia, salvo na parte oriental da Provincia de Ourense,  pero ollo xa que presenta os riscos típicos da transformación do medio en que se move:  o desecamento de zonas húmidas, a contaminación galopante que estamos a xenerar en Galicia, os incendios que non teñen pés nin cabeza e por si fora pouco as especies de fora que tamén afectan moito.

 

Ir a características

 

 

 

 

 

 

 

 

 

Protección:

Protección:

rionat72.jpg (24165 bytes)

A categoría mundial UICN é de non catalogada e a nivel de España a categoría é de preocupación menor LC.

 

Ir a características

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

Distribución en Galicia:

Distribución en Galicia

Dende logo non é moi común  en Galicia, abunda na zona da Coruña e Lugo e tamén  pola costa na provincia de Pontevedra. En Ourense salvo na zona da Cañiza falta.

 

 

Ir a características

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

Curiosidades:

Curiosidades

rionat72.jpg (24165 bytes)

Conta a Mitoloxía grega que unha conxura exiliou ó Deus Tritón a un reino submarino formado por ríos e charcas. Alí se convirtiu neste pequeno dragón.

 

 

Ir a características

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

Bibliografía:

rionat72.jpg (24165 bytes)

Fonte:

 Esos anfibios e reptiles gallegos. Jose Curt y Pedro Galán.

 Tamén utilizo o libro Atlas de vertebrados de Galicia, o tomo I,  feito pola Sociedade Galega de Historia natural en 1995, un gran libro sin dúbida.

 

Ir a características