Esta é unha ouga (alga), que forma grandes masas de cor verde nos ríos galegos.
Vive case totalmente metida na auga.
Bastante común. No río Miño, poden verse dende a Ponte Vella en Ourense, por exemplo.
Chámanse en castelán borlas de agua, asprella, ovas o carófitos.
En galego a xente fala de ougas, xougas (en xeral as herbas verdes dos ríos), labazas e outros nomes.
Ver unha fotografía da Chara fragilis e algunhas características.
As ovas ou carófitos son ougas (algas) verdes moi evolucionadas, que están adaptadas a vivir nos ecosistemas acuáticos. Hai como cinco xéneros distintos e marcan as características ecolóxicas e de conservación dos lugares que colonizan.
A súa identificación é de especialistas.
Hai varios xéneros: Chara, Tolypella, Nitella, Lamprothamnium, etc.
Nesta ficha aparece a Chara fragilis, que vive en ambientes pouco mineralizados.
Da Chara aliméntanse moitos peixes como as carpas e tamén o cangrexo vermello que é insaciable o parecer. A presencia, en xeral, de carófitos en lagoas, humedais e ríos é un indicador da boa salude do ecosistema acuático. Teñen un efecto positivo sobre o medio, xa que fixan o nivel superior de sedimentos e manteñen as augas trasparentes. Difunden osíxeno a auga e por suposto son fonte de alimento de moitos peixes.
As ougas o quedar o aire sécanse e quedan uns restos blanquecinos. Ver esta fotografía:
Fotografía de Santos Cirujano, revista Quercus, novembro do 2003
A eutrofización das augas (aumento do fósforo por exceso de porquería), efecto que se ve moitos nos encoros, fainas desaparecer, xa que aumentan os nutrintes e prodúcese un desenrolo incontrolado de plancton, con falta de osíxeno.
Sobre estas ougas trae un estudio a revista Quercus do mes de novembro do 2003, que é moi interesante.
Neste artigo está claro a importancia destas plantas xa que marcan o estado da auga.
Saír.
