Chrysosplenium oppositifolium.
Saxífraga dourada. (S. dorada).
Tamén moi común nos lugares húmidos e por suposto preto dos ríos galegos.
Trátase dunha planta perenne con follas de cor verde azulado oscuro. Forman grandes manchas de vexetación a carón do río.
En galego chámase tamén douradiña.
Fot. Sabine Jelinek.
Con follas opostas, truncadas ou algo en cuña na base. Talos con 4 ángulos. Semillas con pelos glandulares.
Os talos tumbados, enraizantes.
Talos florais de ata 20 cms.. Flores dunhos 4 mm., de diámetro; sépalos amarelos, oito estames.
Follas oval - redondeadas, algo dentadas ou sinuosas, de haz algo peloso, verde - glauco oscuro.
Dase en lugares húmidos e sombríos, por suposto, a beira dos ríos galegos. Chámase en castelán : saxifraga dorada.
Fotografía de Carl Farmer.
As saxifragas son plantas que polo xeral as follas son opostas, simples, lobuladas e forman rosetas
En Galicia hai unha saxifraga que presenta unha gran vulnerabilidade trátase da Saxifraga lepismígena. É endémica de Galicia.
Dase tamén a carón dos ríos galegos en ambientes moi húmidos concretamente en penas dos ríos zumegantes (penas que botan líquido para fora). Tamén en prados.
Non teño fotografía persoal desta planta pero aproveito o dibuxo.
Non sei de que libro será...
O texto anterior aparece no sensacional libro "Claves para la flora de España " do que é autor Mariano Garcia Rollán.
Saír.
Saír.