Nome
científico |
Nome científico:
Esox lucius Linnaeus, 1758.
Ir a
características |
Nome
galego |
Nome galego
Fotografía Chaumeton.
Non é galego.
Lucio.
Ir a
características
|
Nome
castelán |
Nome
castelán:
Fotografía Chaumeton.
Lucio.
Ir a
características |
Dimensións |
Dimensións:
Ata 1 metro e sobre 4-8 kg. de media. Atopáronse
lucios de 1,5 metros e 35 kg de peso pero non é o normal.
Pode vivir ata 30 anos.
Ir a
características
|
Identificación: |
Identificación:
Peixe da familía dos esócidos, de corpo escamoso,
verdoso e moi alargado.
Os costados ten bandas amarelas e o ventre teno
grisáceo.
A cabeza tena exaseradamente grande, con forma de
pico de pato. Dentro ten as mandíbulas, o paladar e a base da boca onde
están esperando 700 acerados dentes.
As aletas dorsal e anal están implantadas o mesmo
nivel, moi hacia a parte traseira do peixe.
Ir a
características
|
Alimentación
e hábitos: |
Alimentación:
Estos peixes aliméntanse o principio de
vexetación, pero moi pouco tempo. O resto son carnívoros, auténticos
depredadores de todo o que cae preto deles, dende peixes, troitas,
anguías, aves pequenas, de todo. Unha auténtica desgracia para os ríos
galegos alí , onde algún que debera estar na cárcere ( ou o que deo
as órdenes) votou esta especie, dicen que no baixo Miño e nas
Gándaras. Gustaríame que algún día se bañara na zona e o lucio lle
deixara unha marca no cú, é o que merece.
Este peixe é un depredador nato e temible.
Ir a
características
|
Habitats: |
Habitats:
Vive en augas estancadas ou lentas, as
veces ata salobres, bastantes limpas e ricas en vexetación.
É sedentario e solitario, espera o acecho entre as
herbas. É temible.
Na fotografía submarina anterior, fotografía
que aparece na revista "Trofeo pesca" de octubre do 2000 e que
está sacada por Jan Eggers, vese este feito, o Lucio acecha a presa.
Ir a
características
|
Desove: |
Desove:
Os alevíns son en principio zooplanctófagos pero
rápidamente se volven capaces de atacar a outros peixes máis pequenos.
O lucio desova no mes de febreiro e abril, entre 4º
e 12 Cº, xeralmente en augas pouco profundas e recubertas de
vexetación ( predreiras inundadas, cañaverais, etc ) .
A femia dispersa os ovos en sucesivas veces e en
grandes extensións ( 20.000 ovos por kg. de peso, incríble) , estos
ovos péganse as plantas acuáticas e eclosionan pasados os 10-20 días.
A larva queda fixada verticalmente á vexetación por unhas papilas
adhesivas, ata que se produce a reabsorción da vesícula vitelina.
Ir a
características
|
Vese
nos meses: |
Vese
nos meses de ...
Fotografía de Llyka.
Todo o ano. Inda que eu prefiro non velo
nunca en Galicia. Revólveme o estómago. ¡¡¡ Dame noxo !! como
decimos os galegos.
O lucio pode pesar 15 o máis kg. Incrible.
Ir a
características
|
Interés: |
Interés:
En Galicia ningún.
Si é certo que se botou en algún río, como se
dí, o que o fixo ou mandouno botar non tellen perdón.
No nome da troita e tódolos peixes autóctonos
galegos dígolles:
"Camiñante mexa aquí". Non teñen
perdón.
Ir a
características
|
Pesca: |
Pesca do
Lucio:
Hai xente que lle gusta pescar lucios.
Eu prefiro non velos nada máis que nas revistas
de pesca, pero pescados fora de Galicia.
Ir a
características
|
Protección: |
Protección:
En Galicia non deberan existir. Si realmente os
votaron, que penso que sí, serán unha plaga en non menos de cinco anos.
Ir a
características
|
Curiosidades: |
Curiosidades:
Foto Catfiswh.
É famosa a anécdota do Lucio morto cunha gran
anguila enrollada na súa boca e agallas. Non me estrana, este peixe
é un devorador nato e atrévese con presas incríbles. O Lucio foi
botado por primeira vez en España en decembro de 1949 ( 255 adultos
que viñeron de Francia) previo informe favorable do inxeneiro Velaz
de Medrano (Fatal decisión). Foi unha auténtica salvaxada.
Ir a
características
|
Cuestionamento: |
Cuestionamento:
Últimamente estase a cuestionar o problema de
haber botado esta especie y moitas outras nos ríos galegos. Non sei
quen fai estas barbaridades inda que teño a miña teoría ( inda non
teño probas contundentes), que algún día contarei, polo menos para
quedarme tranquilo.
O final, o de sempre, ¡¡ que se lle vai facer
!!.
¡¡¡¡¡ E o río escarallado
!!!!!.
Pero si é certo o do Lucio, é unha auténtica
desgracia.
Os ríos galegos non volverán a
ser o que eran sempre que nas súas augas existan o lucio, a carpa
americana, o carpín, e tantos outros peixes que se van botando as augas
de forma incrible.
Ir a
características
|
A miña teoría sobre a introdución do bas, a carpa e o
lucio nos ríos galegos: |
A miña
idea sobre esta desfeita:
Pura e simplemente os cartos...
A pesca destos peixes move millóns
en liñas, carretes, señuelos, engudos e un longo etc.
Primeiro botouse a carpa, un peixe
impresentable.
Logo o bas que dice que é loitador e
pódese comer.
Ademais o bass reduce as carpas?.
E por último haberá xente que
xustifique o lucio como depredador de todos os anteriores.
A verdade:
¡Os cartiños!.
Os que botan nos ríos galegos esas
especies deberan, na miña opinión estar na cárcere...
Ir a
características
|