O cantar redondo que ten o Ulla.

"O que máis me embebecía era o cantar redondo que ten o Ulla, e que non lle oín a ningún outro río. Óese desde lonxe e acompaña a un docemente, coma a mellor música. Baixo o seu divino son, mentres os paxaros erguen na fresca mañá o seu limpo canto, as augas fan nupcias coa terra, as árbores e o ceo, o río Grande, cantador e encantador, lenta e maxestosamente, cal un antigo deus preguiceiro, roda, roda, roda, debaixo das máis fermosas nubes do mundo".

Saír