Dytiscus marginalis.

Ditisco. (Ditisco).

É un insecto coleóptero que mide sobre 3 cms. Trátase dun feroz devorador dos pequenos ríos. Ten unhas mandíbulas moi grandes para devorar as presas, que son outros insectos. É moi abundante nos ríos galegos.

Son bastante rápidos.

Si queres ver algúns levanta unha pedra do río e fixádevos. Entre os bichos que saen seguro que hai un ditisco. Hai unha excepción o anterior. Si hai unha minicentral por riba, o máis seguro e que o levantar a pedra non saia nada. Pasoume no río Tuño. O río debe quedar seco, seguro, e morre todo canto hai.

Características.

 

salir.jpg (922 bytes) Saír.                                 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

O escarabello acuático: Características.

Nome científico Nome galego Nome castelán
     
Dimensións Identificacións Habitats
     
Alimentación Reproducción    Vese nos meses de...
     
Interés protección Curiosidades
     
A mala sorte... Larva do ditisco

Bibliografía

     
  Os ditiscidos en Galicia  

 

salir.jpg (922 bytes) Saír.                

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

Nome científico

Nome científico:

Dytiscus marginalis.

 

Taxonomía:

Reino: animalia

Clase: Insectos

Orden: Coleoptera

Familia: Dytiscidae

Xénero: Dytiscus

Especie: Dytiscus marginalis

 

 

Ir a características

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

Nome galego

Nome galego:

Escarabello acuático. Ditisco

 

 

Ir a características

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

Nome castelán

Nome castelán:

Escarabajo acuático, ditisco.

 

 

 

Ir a características

 

 

 

 

 

 

Dimensións

Dimensións:

Pode ter o tamaño da figura. Casi 4 cms.

De tódolos xeitos a talla é bastante variable.

Poden vivir ata 5 anos.

 

 

Ir a características

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

Identificación:

Identificación:

Dende logo é moi común. Teñen como se pode ver na figura unha linea aerodinámica incrible. Coa cabeza metida, son nadadores natos. As patas de atrás utilízanas para nadar e son anchas e peludas.

A parte dorsal é negra, borde amarelo o abdomen tamén amarelo, as patas teñen pelos longos que sirven perfectamente para remar. Nas patas dianteiras do macho teñen tres ventosas, que sirven para coller e suxetar a femia no apareamento.

Os elitros do macho son lisos, os da femia teñen profundos surcos.

Presentan adaptacións especiais para dispoñer de aire durante o mergullo. Vese as veces unha branquia baixo os elitros de bastante tamaño.

Os machos diferencianse das femias xa que nas patas dianteiras teñen unhas ventosas, que se ven perfectamente na fotografía,  e que van a servir para aparearse. Con elas poden xuntarse, poñerse un por riba do outro sin caer,  xa que si non as tuvera resbalaría totalmente xa que o ditisco ten unha sustancia que impregna os elitros para nadar mellor e facelos resbaladizos.

 

 

Ir a características

 

 

 

 

 

Alimentación:

Alimentación: 

rionat44.jpg (14100 bytes)

Son unos devoradores natos, carnivoros feroces, poden rápidamente con rás, tritóns, peixes. Son incríbles.

As larvas incluso son máis feroces que os adultos, o que pasa e que a súa alimentación é distinta, xa que cravan unha agulla nas víctimas e despois chúpana. Incríble.

Larva do ditisco. Esta larva cólgase da superficie da auga para respirar, pero ante unha presa, serpentea con rapidez para atrapala.

A larva ten as patas ciliadas e na punta leva dous garfios cós que colle as presas.

É moi voraz.

 

 

 

Ir a características

 

 

 

 

 

Habitats:

Habitats:

Xunto os ríos e charcas.

Normalmente vexo o ditisco en pequenas charcas que deixou o río o baixar o nivel. De tódolos xeitos como son moi bons nadadores e tamén voadores cambian de charca con facilidade.

Prefire as augas estancadas, claras e con moita vexetación.

Son voadores, polo tanto poden colonizar, rápidamente outros lugares.

 

 

Ir a características

 

 

 

 

Vese nos meses:

Vese nos meses de...

De maio a agosto.

 

 

Ir a características

 

 

 

 

Reproducción:

Reproducción:

A femia leva por riba o macho durante varios días; o apareamento leva en sí poucos minutos.

Na primavera pon ovos de 7 mm. de lonxitude e algo curvados que os depositan nas plantas acuáticas. As larvas, o eclosionar o ovo, miden 10 mm. de lonxitude e alcanzan moi pronto os 80 mm; logo no verán saen da auga e en terra fan a fase ninfal. 

O remate, despois de dúas semáns máis saen os escarabellos xa adultos.

Este proceso non é doado de entender xa que do ovo saen as larvas que se ve na fotografía. Da larva sae a ninfa a terra e da ninfa o escarabello final. Incrible.

 

A larva do ditisco:

Esta é a larva do ditisco, que é unha depredadora nata, leva as patas ciliadas e na punta garfios.

As larvas incluso son máis feroces que os adultos, o que pasa e que a súa alimentación é distinta, xa que clavan unha agulla nas víctimas e despois chúpana. Incríble.

A fotografía está sacada do libro "Macroinvertebrados de las aguas dulces de Galicia" de Marcos A. González González y Fernando Cobo Grandín.

Vese como unha larva de ditisco está a devorar unha larva de anfibio.

 

Esta larva cólgase da superficie da auga para respirar, pero ante unha presa, serpentea con rapidez para atrapala.

A larva ten as patas ciliadas e na punta leva dous garfios cós que colle as presas.

É moi voraz.

 

Ir a características

 

 

 

 

Interés:

Interés:

Son moi espectaculares.

En Galicia a fauna dos Ditíscidos esta representada por unhas ochenta especies, pertencentes a 24 xéneros, entre eles está este escarabello que é o de maior tamaño.

Algúns xeneros como o Hydroporus o Agabus incluen especies da nosa fauna e en moitas ocasións endemismos.

Ver os interesados o libro "Macroinvertebrados de las aguas dulces de Galicia" de Marcos A. González González y Fernando Cobo Grandín.

 

 

Ir a características

 

 

 

 

 

 

Protección:

Protección:

Non están protexidas.

 

 

 

Ir a características

 

 

 

 

 

 

Curiosidades:

Curiosidades:

Ollo xa que son moi voraces. Son na opinión de moitos os máis voraces dos ríos.

Poden vivir ata 5 anos.

O ditisco renova o aire entre 4-7 veces por hora. A reserva de aire tena debaixo dos elitros.

Si queres ver algúns levanta unha pedra do río e fixádevos. Entre os bichos que saen seguro que hai un ditisco.

Hai unha excepción o anterior. Si hai unha minicentral por riba, o máis seguro e que o levantar a pedra non saia nada.

Pasoume no río Tuño. O río debe quedar seco, seguro, e morre todo canto hai.

Os ditíscidos en Galicia:

En Galicia a fauna dos Ditíscidos esta representada por unas ochenta especies, pertencentes a 24 xéneros, entre eles están os  escarabellos de maior tamaño da nosa fauna como o ditíscido desta ficha o Dityscus marginalis, e tamén o Cybister lateralmarginalis.

Algúns xeneros como o Hydroporus o Agabus incluen especies da nosa fauna e en moitas ocasións endemismos. Entre eles figuran o Deronectes costipennis costipennis , o Deronectes ferrugineus, o Nebrioporus carinatus e o Hydroporus brancoi.

Ver os interesados o libro "Macroinvertebrados de las aguas dulces de Galicia" de Marcos A. González González y Fernando Cobo Grandín. Hercules Edicións. 2006.

 

 

 

Ir a características

 

 

 

 

 

 

 

Mala sorte:

Mala sorte as veces...

O distisco é moi bon voador, pero as veces aterriza en lugares, sobre todo si están mollados, non desexados, como pode ser unha rúa dun pobo ou tellados acristalados. Un caso de mala sorte.

 

 

 

Ir a características

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

Bibliografía

Algunha información está collida do libro "Animales de charcas y estanques" de Werner Machtigall, Guia de la Naturaleza de Everest.

Tamén do libro "Macroinvertebrados de las aguas dulces de Galicia" de Marcos A. González González y Fernando Cobo Grandín. 2006.

Fotografía espectacular sacada da Wikipedia.

 

 

Ir a características

 

 

 

 

Saír.