Corría o ano 1910 e unha exposición moi importante realizada no famoso Salón dos Independentes en París, celebrábase unha exposición de arte visual na cal dábaselle espazo a novos artistas.

Aínda que a exposición sería moi concorrida por artistas de varios estilos, sería unha pintura expresionista de nome  "Coucher de soleil sur l’Adriatique"  -Atardecer no *Adriatico,  a que cautivaria a maior cantidade de opinións e opinións. A mesma, realizada polo enigmático e descoñecido artista Rafael Boronali, estaba composta por un conxunto de trazos fortes e caóticos, cores amarelas e alaranxados que, segundo algúns dos críticos máis respectados de Francia representaba "un acto de furia natural" e  "unha marabilla da arte expresionista".

*Habiéndo crecido a fama da mesma a un punto realmente considerable, aparecería un escritor e pintor que, tras presentarse baixo o seu pseudónimo de Dorgelés, fornecería probas irrefutables demostrando que Rafael Boronali era en realidade un burro chamado Lolo.

*Dorgelés, cuxo verdadeiro nome era Ronald Lecavelé, planeara todo cun amigo. Pouco tempo antes da exposición levaran a Lolo a un lugar tranquilo e, tras polo de costas a un lenzo, procederon a atarlle varios pinceis na cola. Unha vez que todo estivo no seu lugar, só alcanzou con ofrecerlle varias zanorias a Lolo para que este, tan feliz, movese a súa cola nun vaivén interminable. Tras ver o resultado no lenzo, o mesmo daría a Dorgelés a impresión dunha costa durante o atardecer,

Os críticos converteríanse no hazmerirr de todo París, e o interese pola obra crecería a tal punto que a mesma terminaría sendo vendida pola nada módica suma de 400 francos. Ao momento da broma Dorgelés tiña 24 anos. E aínda que a súa intención non era a de criticar aos artistas en si, senón aos críticos de arte, gañaría varios inimigos no proceso.