Aythya fuligula.

Parrulo cristado. (Porrón moñudo).

 

Fotografía de Alain Girard

É bastante común nas augas do litoral e nos encoros galegos.

Aliméntase de plantas acuáticas, moluscos e peixes 

As maiores concentracións danse na ría de Noia, pero atópanse en moitísimos encoros como Castrelo de Miño e a Rúa en Ourense, no encoro de Sabón-Arteixo, no baixo Miño, etc.

Tamén nos ríos galegos non soio en encoros destes ríos.

Características.

salir.jpg (922 bytes) Saír                               

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

CARACTERÍSTICAS DO PARRULO CRISTADO.

 

Nome_científico Nome galego Nome castelán
     
Dimensións Identificación Habitats
     
Alimentación Interés O seu canto
     
Protección Vese nos meses de Outros parrulos      Videos

 

salir.jpg (922 bytes) Saír                

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

Nome científico:

Nome científico:

Aythya fuligula (Linn)

 

Taxonomía:

Clase: aves

Orden: Anseriformes

Familia: Anatidade

Xénero: Aythya

Especie: Aythya fuligula

 

 

Ir a características

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

Nome galego

Nome galego:

Fotografía de Alain Girard

Parrulo cristado, porrón moñudo.

 

 

Ir a características

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

Nome castelán

Nome castelán:

Fotografía de William Hull

Porrón moñudo común.

 

 

Ir a características

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

Dimensións

Dimensións:

Fotografía de William Hull

 

43 cms.  Sobre 1 kg.

 

Ir a características

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

Identificación:

Identificación:

Este dibuxo está sacado do libro Guía de     Aves de Galicia de Xosé M. Penas Patiño y otros.

Dibuxo sacado do libro  Guía das aves de Galicia de Xosé M. Penas e outros.

É inconfundible. O macho ten as costas e o ventre branco e o resto é compretamente negro. O macho ten unha cresta característica que vai cara atrás.

Fotografía de Alain Girard

Os ollos son amarelos. A femia é de cor marrón, tamén crestada e a menudo cunha mancha branca no pico.

Fotografía de William Hull

 

Curioso: o peteiro teno azul.

 

Ir a características

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

Alimentación:

Alimentación:

Preferentemente todo tipo de peixes, plantas acuáticas, insectos, etc.

É un bon buceador que pode chegar ata os 3 metros para coller o que lle interesa.

 

 

Ir a características

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

Habitats:

Habitats:

En moitos encoros galegos. Tamén no litoral. Esta ave abunda no baixo Miño.

En Ourense vense moitos no tramo de Reza.

Están continuamente mergullándose. Comen sobre todo plantas acuáticas, moluscos, peixes pequenos, insectos, etc.

É un invernante. Chega a finais de agosto, do centro de Europa,  pero vese a partir de outubro.

 

 

Ir a características

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

Niños:

Niños

De maio a agosto 8-10 ovos. Que chocan os 23-25 días, e que voan as 9 semanas. Nidifica no chan.

 

 

Ir a características

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

Vese nos meses:

Vese nos meses de ...

De abril a octubro.

En Ourense vense algúns pola zona de Reza no río Miño e Outariz.

Na cunca do río miño e Galicia Costa,   concéntranse o 71% de parrulo cristados de Galicia, según datos do censo de 2001.  Esta especie vese moito nos encoros.

 

 

Ir a características

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

Interés:

Interés:

De interés especial.

 

 

 

Ir a características

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

Protección:

Protección:

Non está protexida.

 

 

Ir a características

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

Curiosidades:

Curiosidades:

É un gran mergullador.

 

 

Ir a características

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

Canto

O seu canto

Fotografía de William Hull

 

 

Pulsar aquí para oir o seu canto.

 

Ir a características

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

Outros parrulos que se ven nos ríos ourensáns:

Outros parrulos:

Aythya fuligula. Parrulo cristado

Vense dous máis:  o Porrón común (Aythya ferina) que seica a súa chegada os nosos encoros  vai en aumento.

Este porrón según Alberto Rivero Saeta que escribe no diario A Región sobre a natureza en Ourense seica se ve no encoro de Velle, non máis de 50 o ano. Tamén en San Martiño na Rúa. E seica o hai tamén no Xardín do Posío.

Parrulo común (Aythya ferina)   do Xardín do Posío. Ourense. Fotografía propia.

Vese tamén en Castrelo de Miño no encoro.

Fotografía sensacional de Lobomir Hlasek

A fotografía deixa ver  bastante ben como é este porrón.

E tamén o porrón pardo (Aythya nyroca) pero este é moi dificil de ver e ademais está en extinción. Seica se teñen visto na Limia no encoro das Conchas.

Descoñezo o autor da fotografía.

 

 

Ir a características